دارچین و انواع آن
ارسال شده توسط hakim در شنبه 21 مرداد 1391 3:05
دارچین و انواع آن
به طور کلی امروزه دو نوع دارچین مورد کشت و بهره برداری قرار می گیرد:
دارچین سیلانی که به «دارچین اصل» معروف است و دارچین کاسیا یا «پرک هندی» که به عنوان دارچین رایج در بازار آمریکا به فروش می رسد.
ادامه متن
دارچین و انواع آن
به طور کلی امروزه دو نوع دارچین مورد کشت و بهره برداری قرار می گیرد:
دارچین سیلانی که به «دارچین اصل» معروف است و دارچین کاسیا یا «پرک هندی» که به عنوان دارچین رایج در بازار آمریکا به فروش می رسد. طعم هر دوی آنها بسیار به یکدیگر شبیه است اما مراحل پرورش و برداشت آنها در دو نقطه کاملا مجزا از یکدیگر انجام می گیرد.
دارچین سیلانی
دارچین سیلانی معمولا در سریلانکا و جنوب هند می روید. درخت آن از نوع همیشه سبز و پوسته آن نرم است. همچنین در گویش محلی نام های مخصوص به خود را دارد.
پرورش و رویش:
در مرحله پرورش و به منظور تهیه دارچین، کشاورزان بعداز کاشت آن به مدت دو سال و بدون رسیدگی درخت را به حال خود رها می کنند.سپس کشاورزان آن را کاملا هرس می کنند و این کار باعث می شود که درخت در جهات گوناگون شاخه شاخه دار شود که به آن ظاهری همانند یک بوته می دهد تا درخت.
برداشت:
در این مرحله، هر دو سال یکبار و پس از باران های موسمی برداشت آغاز می شود.
در طول مرحله برداشت، کارگران با انباشتن لایه هایی از پوسته درخت و شکاندن آنها در یکدیگر باعث شکل دادن آنها به صورت تیغه های بلند و درنهایت خلال دارچین می شوند.
قسمت پایین درخت که پوسته درخت از ضخامت بیشتر و طعم بهتری برخوردار است، به منظور تهیه پودر دارچین کنده می شود.
دارچین کاسیا
این نوع دارچین از گیاهی متفاوت می روید و سه نوع از آن وجود دارد: :
Cinnamomum cassia
Cinnamomumaromaticaum
Cinnamomumburmannii
کاسیا بومی آسیای جنوب شرقی است و آن را می توان در اندونزی، ویتنام و چین پیدا نمود.
پرورش و رویش:
کشاورزان معمولا قبل بهره برداری به درخت آن اجازه می دهند تا به ارتفاع 3 تا4 متر برسد.
درخت آن دارای برگ ها و شکوفه های ضخیم است که در هنگام برداشت به همراه پوسته آن خشک و سپس به فروش می رسد.
برداشت
برخلاف دارچین سیلانی، کشاورزان تمامی شاخه های آن را بجای شاخه های کوچکتر مورد برداشت و بهره برداری قرار می دهند. شاخه ها بردیده می شوند و پوسته را از آن جدا می سازند.
بعد از آن کشاورزان پوسته های بزرگ عمل نیاورده و یا پاک شده از پوسته های ضخیم تر را به فروش می رسانند.
زمانی که پوسته خارجی آن را جدا می سازند، پوسته داخلی آن با پیچ خوردن به دور خود خلال هایی همانند دارچین سیلانی را تشکیل می دهد.
تفاوت بین آن با دارچین سیلانی داشتن پوسته ضخیم تر و سختی بیشتر است.
زمانی که از گوشه به آن نگاه کنید همانند پوسته ای می ماند که به دور خود پیچیده شده است. ظاهرآن بیشتر شبیه یک تیوب خالی می ماند در حالی که نوع سیلانی همانند یک تیوب تو پر به نظر می رسد.
همانند نوع سیلانی، پوسته پایینی آن به منظور تهیه پودر دارچین مورد استفاده قرار می گیرد.
برای فرآوری آن ابتدا پوسته خارجی جدا می شود و سپس در کارخانه به خوبی به پودر تبدیل می گردد.
دارچین مورد نظر خود را انتخاب کنید
اگر منطقه ای که دارچین در آن پرورش می یابد برای شما مهم است، اطمینان حاصل کنید که از فروشگاهای معتبر که نوع دارچین را مشخص ساخته اند خرید می کنید.
البته توجه باشید که تمامی دارچین هایی که در بازار به فروش می رسد از نظر نوع مشخص نشده اند، بخصوص اگر دارچین ترکیبی از هردو باشد.
کارخانه هایی که نوع دارچین تولید شده را مشخص می کنند معمولا اطلاعاتی در مورد محل پروش آن به شما می دهند.