شرکت ساغر

سیستم های خود شناسی موجودات!
ارسال شده توسط hakim در چهار شنبه 20 دي 1391 17:10

ادامه متن

تجربه انتخاب محل چرک در آبدزدک دریایی

خودشناسی، توانایی یک موجود زنده برای تشخیص خودی از غیر خودی، در طول کل درخت زندگی رخ می دهد.
با وجود رواج و اهمیت سیستم های خودشناسی، اساس ژنتیکی خودشناسی به ندرت خارج از MHC (مجموعه بافت اصلی) شناخته شده در مهره داران و SI (خود ناسازگاری) در گیاهان مشخص می شود.
زمانی که محل ژن شناسایی شد، سابقه تکاملی آنها مطرح می شود. ما قبلا ژن های درگیر در خودشناسی و دیگرشناسی را در آبدزدک های انبوه زی شناسایی کردیم، و اکنون می توانیم تکامل آنها را بررسی کنیم.
آبدزدک های انبوه زی، مشترک از یک یا چند آلل ژنی به نام FuHC (فیوژن سازگاری بافتی) استفاده می کنند و با هم می آمیزند.
فرآورده های پروتئینی این محل چرک نامیده می شود که در فاصله 300 کیلوباری FuHC قرار می گیرند، و در واکنش سازگاری بافتی به عنوان گیرنده های فعال و یا مهاری نقش های متعددی را بازی می کنند.
ما به بررسی این موضوع می پردازیم که آیا پروتئین های موجود در این محل، به طور خنثی در حال تکامل هستند و یا به طور متعادل، جهت دار و تصفیه شده انتخاب می شوند.
نتایج
تقریبا تمام انواع مختلف موجود در محل چرک در داخل جمعیت ساکن می باشند. 13 ژن خانه داری (12 ژن های هسته ای و میتوکندری سیتوکروم اکسیداز I) در میان جمعیت گروه ها و در میان گروه ها نسبت به چرک ساختار بیشتری دارند . آمار پلی مورفیسم (Tajima's D، Fu و Li's D* و F*) برای آلل های نوع A ساحل شرقی منفی می باشد، و آمار Fu وLi's F* برای آلل های نوع A ساحل غربی منفی می باشد. این نتایج به احتمال زیاد با توجه به انتخاب می باشد و به جمعیت شناسی ارتباطی ندارد ، زیرا 10 جایگاه خانه داری، جمعیتی نداشتند که ارزش قابل توجهی برای هر یک از آمار پلی مورفیسم داشته باشد. اکثریت کدونهای در پروتئین های چرک دارای مقادیر امگا <1 می باشند، اما 15 - 27 کدون به احتمال 95% مقدار امگای آنها > 1 می باشد.
نتیجه گیری
پروتئین های چرکی به طور خنثی و بی طرفانه تکامل نمی یایند. آمار پلی مورفیسم با انتخاب تصفیه شده و یا انتخاب جهت دار همخوانی و تطابق دارد. آمار امگا نشان می دهد که اکثر پروتئین ها با روش تصفیه انتخاب می شوند (امگا <1)، اما 15 - 27 کدون براساس روش تعادل یا جهت داری انتخاب می شوند: امگا> 1 با هر دوی این روش ها مطابقت دارد. توزیع تنوع در داخل و در میان جمعیت ها به سمت انتخاب متعادل پیش می رود و از انتخاب جهت دار دور می شود. با آنکه این داده ها نوع خاصی از انتخاب را تائید نمی کنند، با تعیین نیروهایی که بر محل های درگیر در خودشناسی اثر می گذارند به افزایش آگاهی ما درباره فرآیند بیولوژیکی کمک می کنند.